Sir Alexander Crichton – pierwsze opisy ADHD

W roku 1798 ukazała się książka Sir Alexandra Crichtona pod tytułem:

An inquiry into the nature and origin of mental derangement: comprehending a concise system of the physiology and pathology of the human mind and a history of the passions and their efects.

Sir Alexander Crichton był nie byle kim, w pewnym momencie stał się nawet osobistym lekarzem cara Aleksandra!

Wydaje się, że jest to opublikowany pierwszy opis ADHD. Interesujący zwłaszcza jest rozdział „Uwaga”, w którym Crichton opisał „niepokój psychiczny”.

Dr Crichton (między innymi)  napisał w swojej książce na stronach 272 i 273 (tłumaczenie własne):

„W tej chorobie uwagi,  jeśli można to z przyzwoitości tak nazwać, co wydaje się chorobą, daje nienaturalny stopień niepokoju psychicznego. Ludzie chodzą po pokoju, niewielki hałas, ruch, nagłe zamknięcie drzwi, nadmiar ciepła, zbyt dużo światła lub mało światła, wszystko niszczy stałość uwagi u tych pacjentów.

Szczekanie psów lub głosy kobiet są wystarczające, aby odwrócić uwagę pacjentom do tego stopnia, że prawie zbliża się do natury delirium. Powoduje to u nich zawroty i bóle głowy i często wzbudza gniew bliski granicy szaleństwa.

Niezdolność udziału w niezbędnym stopniu stałości do jakiegokolwiek obiektu, prawie zawsze wynika z nienaturalnej lub chorobliwej wrażliwości nerwów, przez co oznacza, że ​​ta zdolność jest nieustannie wycofana z jednego bodźca na inny. Może to być wrodzone lub może być skutkiem przypadkowego chorób.

Jeżeli ten stan nerwów utrzymuje się przez dłuższy czas lub często nawracaj, konsekwencją jest zwyczaj nieuwagi, która jest potem trudno usunąć. W niektórych przypadkach wzrasta do tego stopnia przemocy i uporu, że powodują z najgorsze rodzaje histerii i epilepsji, jak również często stanowi podstawę dla trwałego delirium.”

Crichton zauważył również, że mają oni szczególną nazwę stanu swoich nerwów, które jest na tyle wyraziście oddają stan swoich uczuć: Mówią, że mają kręćka (fidgets). Dr Crichton zasugerował, że te dzieci potrzebują specjalnej interwencji edukacyjnej i zauważył, że to było oczywiste, że mają poważny problem udział nawet jak  bardzo się starają. „Każdy nauczyciel publiczny musi zaobserwować, że istnieje wielu, dla których suchość i trudności z gramatyki łacińskiej i greckiej są tak obrzydliwe, że ani strach przed prętem, ani żadnego rodzaju zachęty w traktacie pracy nie mogą spowodować aby skierowali swoją uwagę na zadanie.”

 

Źródła:

Sir Alexander Crichton,  „An inquiry into the nature and origin of mental derangement: comprehending a concise system of the physiology and pathology of the human mind and a history of the passions and their efects.”, rok wydania 1799,  Londyn,  CADELL JUNIOR AND W. DAVISS.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *